Het was te verwachten, dat er sterallures zouden komen, nu er een boek is over mijn kleine diva Betty. Ze heeft een boek en een eigen Engelse Facebook pagina, ja ze is zelfs internationaal goed aan de weg aan het timmeren. Bovendien schittert ze op de Facebook pagina van Happy Minds. Daar krijgt ze een wekelijkse column waarin ze vertelt over haar belevenissen. Bij de Happy Minds website heeft ze een echte eigen afdeling voor haar column. Ze straalt van trots!
De eerste column kreeg de titel ‘wraak of geen wraak…’ waarin ze op haar eigen wijze vertelt over de neiging tot het nemen van wraak.
Ook al zal niet iedereen het meteen ronduit toegeven, we hebben allemaal wel eens zin om iemand een betaald te zetten voor een vermeend onrecht dat ons is aangedaan. Of het nu een collega is die door ellebogenwerk een betere baan kreeg binnen het bedrijf of iemand op Facebook die je dwarszit… het is een menselijke reactie.
Betty krijgt in de column ruim baan om te vertellen over emoties. Het leuke hieraan is, dat mensen de soms valse, onbeleefde en ongenuanceerde wijze waarop zij vertelt erg kunnen waarderen. Misschien omdat zij het stiekem ook wel eens denken wat de kleine diva openlijk uitkraamt?
Ik heb er veel plezier in om vanuit haar te schrijven, want het voelt alsof je iets doet wat niet mag of wat niet netjes is… Ik zit soms te gieren achter mijn computer om de uitspraken van haar. Ze is inmiddels al aan haar derde week bezig en het thema van die week is ongeduld. Nou als iemand daar iets over kan melden is het wel mijn Betty. Lees en verwonder je!
Hallo Lieve Happy Minders… hier weer de wekelijkse column van moi… Betty.
Het thema deze week: Ongeduld.
Een van mijn betere schaduwkanten, al zeg ik het zelf. Ik ben cum laude afgestudeerd aan de Universiteit van Ongeduld. Ik weet er alles van en breng mijn opgedane kennis over ongeduld regelmatig in de praktijk. Vooral Sherlockje is bekend met mijn ongeduld. Als ik iets wil doen, dan wil ik dat nu, meteen, nee… niet gisteren en ook niet over een half uur, ik was heel …specifiek toch? NU is nu. Daarover kan geen misverstand bestaan. Als ik iets bedacht heb ga ik het ook doen. Dan stel ik niet uit, ik laat het vooral niet even bezinken, kijk ook niet of het wel het beste of handigste is, nee joh, ik ga ervoor! Hatseflats en gaan!
Natuurlijk ben ik niet zo blij als Sherlockje achteraf gelijk heeft, dat het goed was geweest om er een nachtje over te slapen, even iets verder te kijken dan mijn charmante neusje lang is of advies bij een deskundige in te winnen. Dan ben ik ineens stil en grom in een hoekje. Ik ga hem zeker niet gelijk geven, puh!
Helaas moet ik eerlijk bekennen dat ongeduld vaak niet het gewenste resultaat oplevert. Het komt wel eens voor dat ik iets opnieuw moet doen omdat ik te snel was met handelen. Daarna ben ik natuurlijk op mijn kamertje en laat ik Ernestine het vuile werk opknappen. Die mag dan in de excuses-modes of uitzoeken hoe het wel moest.
Ongeduld heeft ook wel weer een voordeel. Ja echt… (ik moet het toch ergens rechtbreien, deze schaduwkant van mij…) Je ziet vaak dingen twee keer omdat je zo snel rende. En dan nog iets… als je nooit iets probeert, weet je ook niet hoe het niet moest, toch?
Ernestine: Zeg Betty…
Betty: Ja?
Ernestine: Het is wel weer mooi geweest met je column voor deze week.
Betty: Oke… Ik ga afsluiten.
Lieve Happy Minders, tot volgende week… Ik kan niet wachten!
